Yaş muhasebesi

"Her yaşın ayrı güzelliği" var derler.Yaş,doğduğun günden sonraki 365 günle alınan bi yol olmadı
hiç benim için.Bazı zamanlar oluyor ki,bir güne bir kaç yaş birden sığdırıyor insan.Bir gecede
saçları beyazlayanların yanında geç bile yol alıyoruz belki de.
Tecrübeleri kadar büyüyor,hüzünleri kadar olgunlaşıyor,dengeyi sağlayabildiği kadar yaşıyor
insanoğlu..Bizi diğer yaratılanlardan farklı kılan da bu.
Her yaşta ağlamaya,gülmeye,sevmeye,kızmaya,önce hayaller kurup,sonra onları teker teker
kaybetmeye bol bol zaman oluyor.
Duygular değişmiyor;olaylar,kişiler,zamanlar yer değiştiriyor.Gitgide alışılmıyor aynı şeyleri
yaşamaya aslında sadece daha tanıdık oluyor her seferinde.Şiddeti aynıyken,biz
duyarsızlaşıyoruz herhalde.
En sevdiğim oyuncağımın kaybolmasına üzüldüğümden daha az üzülmedim şuan yaşadığım pek çok
şeye.O zaman mutluluğumu plastik bir bebeğin saçlarını taramaya hapsetmişken,şimdi gerçek
insanların
gerçek duygularına yüklemişim huzuru..Kaybettikçe hala ağlıyorum ufak bir kız çocuğu
gibi..Büyüyorum;kaybettiklerimin çokluğunda saklı asıl yaşım..Kaybettiğimi sandığım ama
kazandığımı anladığım olaylarda gizli olgunluğun temelleri..
Yaşlar geçiyor;kimi bir senede tamamlıyor gelişimini,kimi bir günde..Gün de geçiyor,sene de..
Fazla vaktimiz kalmadı.Giden gelmiyor,gelen kalmıyor,kalan yetmiyor..Rotası ezelde belirlenmiş
bir yolda yürüyoruz,koşuyoruz,mola veriyoruz..Hayat gemisinde yol alırken,varılması kaçınılmaz
son limana;seyretmeli sadece kusursuz sanatı,mizanı,kaderin cilvelerini..Çünkü huzur;Hayretle
"Allahuekber" derken minnetle "Elhamdülillah" demenin ta kendisi..